روزی زروزگاری تاجری بود ثروتمند که تمامی مال و اموالش را از راه های نا مشروع به دست اورده بود...

تاجر چوب را از هیزم شکنان که با سختی تمام کار می کردند به قیمتی بسیار ناچیز می خرید و سپس ان را با قیمتی گزاف در بازار می فروخت                                             

 و از این طریق ثروت هنگفتی به دست می اورد,روزی مرد دانایی جلو تاجر را گرفت و از او پرسید :

اگر تو ماری را ببینی که هر کس را که جلوی او سبز شود نیش می زند یا اینکه گرگی را ببینی که هر کس مقابل راهش باشد می درد به کجا فرار خواهی کرد؟

او ادامه داد : ممکن است بتوانی از شر دو حیوان با حیله و مکر فرار کنی یا حتی سر هیزم شکنان را کلاه بگذاری   ,   اما بدان که هیچ گاه نخواهی توانست خدا را هم فریب بدهی...

تاجر از شنیدن این حرف عصبانی شد و بدون اینکه به نصیحت مرد دانا گوش فرا دهد دوباره به کارهای نامشروع خود ادامه داد تا جایی که دست اخر سلطان چوب منطقه شد.!!!

و هیچ تاجر و بازرگانی یارای رقابت با او را نداشت  ,   روزی هنگامی که زن تاجر در حال اشپزی بود...

زغال باعث اتش سوزی مهیبی در خانه شد و انبار بسیار بزرگ چوب تاجر که در پشت خانه قرار داشت در یک چشم به هم زدن سوخت و از بین رفت...

مرد دانا که فهمیده بود چه بر سر تاجر امده است نزد او رفت و گفت : بدان که این اتش از شراره های اتش قلب هیزم شکنان به جان و مالت افتاد.