شاعری نزد طبیب رفت و به او گفت:

ای طبیب مرا دردهایی است بس عذاب اور   ,   احساس گنگی و نا خشنودی و ناراحتی در وجودم موج میزند گویی که تمام وجودم شکنجه شده است طبیب جواب داد:

ایا درست است که تو هنوز اخرین سروده ات را منتشر نکرده ای ؟ شاعر گفت : بله درست است ...

طبیب باز هم لب به سخن گشود و از شاعر خواست که تمامی ابیات شعر جدیدش را با صدای بلند بخواند!

طبیب بلافاصله پس از پایان شعر باز هم از شاعر خواست که شعرش را از اول با صدای بلندتر بخواند!!

شاعر باز هم شعر را خواند اما طبیب راضی نشد و از مریض خواست که این بار شعر را به حالت فریاد بخواند..!!!

شاعر از شیوه طبیب به حیرت امد و دستور را اجرا کرد  ,  سپس طبیب گفت: ای شاعر بلند شو و برو تو درمان شدی!

 انچه در درونت انباشته شده بود بیرونت را می ازرد اکنون از شر ان رهایی پیدا کردی.